نحوه کارکرد دریل بادی و آشنایی با انواع دلر بادی

دریل های بادی و برقی دارای تفاوت های فراوانی هستند، اما همانطور که همه ی ما می دانیم اصلی ترین تفاوتی که بین این دو ابزار وجود دارد، نیروی تامین کننده ی آن ها می باشد. ابزار های بادی با توجه به اینکه با باد کار می کنند نسبت به نوع برقی دارای مزایایی هستند که در ادامه به آن ها می پردازیم:

مزایای دریل بادی

• وزن کمتر: دریل بادی نسبت به نوع برقی دارای وزن کمتری می باشد. زیرا ابزارهای بادی بر خلاف ابزار های برقی که معمولا دارای آرمیچر، موتور، سیم پیچ و ... می باشند دارای اجزای داخلی ساده تری مثل روتور، بولبرینگ و ... هستند که باعث کاهش وزن این ابزار نسبت به ابزار های برقی می شود.
• ایمنی بیشتر: دریل بادی بدون نیاز به برق تنها با استفاده از یک کمپرسور هوا می تواند به راحتی شروع به کار کند. به همین دلیل ایمنی ابزار های بادی نسبت به ابزار های پر خطر برقی بسیار بالاتر می باشد.
• طول عمر بیشتر: دریل بادی نسبت به نوع برقی دارای طول عمر بیشتری می باشد. دریل های برقی دارای موتور های سیم پیچی با الکترود می باشند که پس از مدتی این الکترود ها به دلیل مصرفی بودنشان نیاز به تعویض دارند. از طرفی در ابزار های برقی به دلیل نوسانات برق و داغ کردن موتور آن امکان سوختن و خرابی دستگاه بسیار بالا می باشد. اما در ابزار های بادی به دلیل وجود سیستم تشکیل دهنده ی ساده ای که دارند بر اثر کارکرد طولانی دستگاه داغ نمی کند و مشکلی برای آن پیش نمی آید.
• قیمت پایین تر: ابزار های بادی همانطور که از قبل هم اشاره کردیم دارای سیستم داخلی ساده تری نسبت به ابزار های برقی هستند، به همین دلیل دارای قیمت پایین و مقرون به صرفه تری هستند.

دریل بادی برای شروع به کار نیازمند یک کمپرسور باد می باشد تا نیروی مورد نظر برای ایجاد نیروی مکانیکی چرخشی این دستگاه را تامین کند. نحوه کارکرد دریل های بادی به این صورت است که باد مورد نیاز توسط کمپرسور هوا به دریل بادی منتقل می شود و سپس نیروی باد در داخل دستگاه تبدیل به نیروی حرکتی چرخشی می شود. روتور های داخل دریل بادی با توجه به نیروی اعمال شده توسط باد شروع به چرخیدن می کنند و باعث ایجاد حرکت چرخشی در داخل دریل می شوند. سپس حرکت چرخشی ایجاد شده توسط چرخ دنده ها به میله ی انتقال دهنده ی نیرو منتقل شده و در نهایت به سری دستگاه (سه نظام) می رسد. کاربر با اتصال انواع مته های مختلف می تواند از این نیروی ایجاد شده توسط باد عمل حفاری و سوراخ کاری را انجام دهد.

قابلیت برگشت پذیری (Reversable):

در بسیاری از دریل های بادی این قابلیت وجود دارد که کاربر به وسیله ی قابلیت برگشت پذیری می تواند جهت چرخش دریل را تغییر دهد. با زدن این کلید جهت چرخش دریل تغییر می کند و از ساعتگرد به پادساعتگرد تبدیل می شود.

دیمر (کنترل تنظیم گشتاور و سرعت):

دیمر در اکثر دریل های بادی روی ماشه ی استارت کار قرار گرفته است و کاربر هرچقدر این ماشه را بیشتر فشار دهد سرعت چرخش بیشتری خواهد داشت. گاها در برخی موارد لازم است که سرعت چرخش دریل بادی متفاوت باشد در این صورت کاربر می تواند به راحتی به وسیله ی دیمر مقدار سرعت چرخش را تغییر دهد. البته لازم به ذکر است در صورت نبودن دیمر برای تنظیم گشتاور به وسیله ی شیر تنظیم و یا واحد مراقبت نیز می توان باد ورودی به دستگاه را تنظیم کرد تا دریل با چه سرعتی چرخش داشته باشد.

دریل بادی تفنگی:

معمول ترین و کاربردی ترین نوع دریل بادی، نوع تفنگی یا همان هفت تیری می باشد که با توجه به شکل و طراحی ای که دارد اینگونه نام گذاری شده است. این نوع از دریل های بادی با توجه به طراحی فوق العاده ای که دارند بسیار پرطرفدار بوده و از مدل های شناخته شده بین دریل ها می باشد. دریل بادی تفنگی همانند تفنگ طراحی شده و دارای یک دسته می باشد که ماشه استارت کار روی دسته قرار گرفته است. طراحی حرفه ای و کاربردی این دستگاه باعث سهولت کار در آن شده است.

دریل بادی مستقیم (دریل قلمی):

دریل بادی مستقیم همانند دریل بادی تفنگی ابزاری کاربردی در صنایع متفاوت جهت سوراخ کاری می باشد، با این تفاوت که دریل بادی مستقیم همانطور که از نامش هم مشخص است به صورت مستقیم طراحی شده است. از مهم ترین مزایای این دریل ها طراحی مستقیم آن ها می باشد که باعث شده تا کاربر به راحتی به اکثر نقاط کور دسترسی داشته باشد و عمل حفاری را انجام دهد.

دریل بادی سر کج:

دریل بادی سرکج به صورت 90 درجه طراحی شده اند و برای سوراخ کاری، پولیش کاری و صیغل زنی سطوحی که در فضاهای تنگ قرار گرفته اند و دسترسی به آنجا دشوار باشد یک ابزار بادی ایده آل می باشد. در صنایع مختلف به این نوع از دریل های بادی به دلیل طراحی سر کج ( 90 درجه) که دارند، دریل بادی چپقی نیز گفته می شود.

میکرو دریل بادی:

میکرو دریل بادی یا همان دریل بادی مینیاتوری از جمله ابزار پر کاربرد در صنایعی می باشد که نیازمند سوراخ کاری در اندازه ی ظریف هستند. این نوع از دریل های بادی به صورت مستقیم با خرطوم طراحی می شوند و معمولا در صنایعی مثل دندان پزشکی، جواهرسازی و ... کاربرد فراوانی دارند.

دریل بادی فلکه ای:

دریل بادی فلکه ای که نام دیگر آن دریل بادی صلیبی نیز می باشد ابزاری عظیم الجثه بوده و معمولا برای حفاری های حجیم مورد استفاده قرار می گیرد. دلیل نام گذاری این دریل ها به دلیل فلکه ای می باشد که روی این ابزار قرار گرفته است. مته هایی که این دریل ها می گیرند بسیار بزرگ بوده و از آن معمولا در معادن و صنایعی با حجم کار سنگین جهت حفاری مورد استفاده قرار می گیرد. اصولا مته های مورد استفاده در این نوع از دریل های بادی، مته های ته کونیک می باشد که به راحتی با فشردن آن در داخل سه نظام قرار گرفته و محکم می شوند.

نقطه جوش کن:

دریل بادی نقطه جوش کن یکی از بهترین ابزارهای بادی برای از بین بردن نقطه جوش یا میخ پرچ بدون کمترین آسیب به سطح فلز می باشد. نقطه جوش کن بادی به کاربر این امکان می دهد فقط جوش نقطه مورد نظر را سوراخ کند و موجب جلوگیری از آسیب سطح مورد نظر شود.

دریل قلاویز کن بادی:

قلاویززن بادی نیز نوعی از دریل های بادی می باشد که با قرار گرفتن مته های مخصوص می تواند روی سطح عمل قلاویز زنی یا ایجاد رزوه (جای پیچ) را انجام دهد. قلاویز زن بادی از ابزار بادی دارای مکانیزم رفت و برگشتی می باشد تا رزوه های ایجاد شده توسط مته قلاویز از بین نرود.

قلاویز کن بادی عملکردی همانند دریل بادی دارد و نیروی باد را به وسیله ی روتور های داخلی دستگاه تبدیل به نیروی چرخشی می کند. اما این ابزار بادی با اینکه بسیار شبیه به دریل بادی عمل می کند ولی دارای تفاوت هایی می باشد که باعث شده تا کاربر برای انجام عمل قلاویز زنی نیازمند تهیه همین ابزار باشد.

تفاوت های قلاویز کن بادی با دریل بادی:

1. قلاویز زن بادی بر خلاف دریل های بادی دارای بیت گیر هستند و مته مورد نظر از این طریق به سری آن قابل نصب است. اما در دریل های بادی این مورد متفاوت بوده و قسمت مته گیر آن به صورت سه نظام می باشد.
2. قلاویز زن بادی دارای سرعت چرخش پایین تری نسبت به دریل های بادی می باشند تا با سرعت پایینی که دارند باعث ایجاد رزوه شوند.
3. اخرین مورد قدرت بالای قلاویز زن بادی نسبت به دریل بادی می باشد که با قدرت بالایی که دارد از دریل بادی متمایز بوده و می تواند عمل قلاویز زنی را به راحتی انجام دهد.

در ابتدا به این موضوع می پردازیم که سه نظام به کدام قسمت از دریل گفته می شود؟

سه نظام یکی از قسمت های اصلی دریل بادی می باشد و در بخش سری دریل قرار گرفته تا مته در آن قرار بگیرد و عمل سوراخ کاری بدین ترتیب انجام شود. سه نظام های دریل بادی دارای سایزبندی های متنوع بوده و نسبت به نیاز کاربر انتخاب و خریداری می شوند. پر کاربرد ترین سایز سه نظام 3/8 اینچ یا همان 10 میلیمتر است که اصولا در مصارف خانگی و صنعتی از این سایز بسیار استفاده می شود.

سه نظام ها در دو حالت اتوماتیک و آچاری موجود می باشند که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند.

سه نظام اتوماتیک:

سه نظام های اتوماتیک همانطور که از نامشان مشخص است به صورت اتوماتیک عمل کرده و می توانند به راحتی بدون نیاز به هیچگونه آچار و یا مورد دیگری تنها با چرخاندن آن به راحتی باز شوند تا کاربر بتواند مته ی مورد نظر را تغییر دهد. باز کردن این سه نظام به این صورت است که چرخش در جهت عقربه‌های ساعت سه نظام را محکم می‌کند و چرخش در خلاف جهت عقربه‌های ساعت مته قرار گرفته در داخل سه نظام را آزاد می‌کند.

از مهمترین مزایای این سه نظام راحتی و سرعت عمل بالای کاربر می باشد که در مصارف خانگی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.

سه نظام آچاری:

سه نظام آچاری نوع دوم از سه نظام ها می باشد که کاربر برای محکم کردن و آزاد کردن مته مورد نظر قرار گرفته در داخل سه نظام نیازمند آچار مخصوص سه نظام می باشد. این سه نظام معمولا کاربرد صنعتی داشته و به دلیل حرفه ای و تخصصی بودن آن بیشتر در فعالیت های سنگین مورد استفاده قرار می گیرد.

مواردی که در حین بستن سه نظام باید رعایت کنیم

1. در حین بستن سه نظام باید به این موضوع دقت کنیم که چه در نمونه های برقی و چه در نمونه های بادی دریل باید ابزار به طور کامل ثابت و خاموش باشد تا بر اثر چرخش آن موجب بروز خطرات ناگهانی نشود.
2. مورد دوم جا افتادن دقیق سه نظام در قسمت سری دریل می باشد که ممکن است اگر سه نظام به درستی به دریل متصل نشده باشد موجب بروز خطرات شود.
3. اخرین موردی که باید رعایت شود جا افتادن درست و محکم مته می باشد که در حین کار و سوراخ کاری موجب بروز مشکل نشود.

همه ی موارد ایمنی گفته شده برای هردو سه نظام اتوماتیک و آچاری باید رعایت شود.

دریل بادی ابزاری است که با قرار گرفتن مته های متنوع در قسمت سری آن (سه نظام) موجب چرخش با دور بالا می شود که این چرخش به وسیله ی مته های متنوع می تواند موجب سوراخ کاری شود.

دریل های بادی با دو مکانیزم ساده و چکشی در بازار عرضه می شوند:

 مکانیزم چرخشی ساده:

همانطور که مشخص است به حالتی گفته می شود که اجزای داخلی دریل طوری طراحی شده است که با ورود باد به داخل دستگاه نیروی باد تبدیل به نیروی مکانیکی (چرخشی) می شود و دستگاه با سرعت بالایی شروع به چرخش می کند. این چرخش با مته های متنوعی که کاربر با توجه به نیاز آنها را انتخاب می کند موجب سوراخ کاری و حفاری در محل مورد نظر می شود.

مکانیزم چکشی:

مکانیزم چکشی تفاوتی که با نمونه ساده ی آن دارد علاوه بر حالت چرخشی ای که دارد ضربه نیز وارد می کند. یعنی هم زمان هم می چرخد و هم به وسیله ی مکانیزم چکشی ضربه وارد می کند. این اتفاق موجب حفاری راحت تر سطوح سخت خواهد شد. دریل بادی هایی که از این مکانیزم بهره مند هستند معمولا در صنعت و کارهای سنگین مورد استفاده قرار می گیرند.

دریل های بادی ابزاری هستند که اصولا برای سوراخ کاری مورد استفاده قرار می گیرد، اما به دلیل حالت چرخشی ای که دارد می تواند با گرفتن سری پیچ گوشتی های مختلف پیچ ها را باز و بسته کند. البته گفتنی است که پیچ گوشتی های بادی به دلیل داشتن تنظیم گشتاور و مکانیزم های دارند مانند شات آف کنترل، پوش استارت و ... از خورده شدن سری پیچ گوشتی، پیچ و سطح کار جلوگیری می کند.

لازم به ذکر است می توان از دریل های بادی برای باز و بسته کردن پیچ استفاده کرد اما همانطور که در بالا اشاره شد به دلیل نداشتن ویژگی هایی که پیچ گوشتی بادی دارد نمی توان مقدار گشتاور را تنظیم کرد و در این صورت موجب خورده شدن پیچ و خرابی در سطح کار می شود.

مراقبت و نگهداری دریل بادی همانند سایر ابزار های بادی بوده و به صورت موارد ذکر شده در ذیل انجام می شود:

مراقبت از باد ورودی:

باد ورودی به داخل دریل بادی باید همانند سایر ابزار های بادی عاری از هرگونه گرد و غبار و رطوبت باشد، زیرا گرد و غبار و باد مرطوب موجب خرابی و زنگ زدگی اجزای داخلی ابزار بادی می شود. همچنین دریل های بادی اصولا با فشار باد 6.3 بار معادل 90 پی اس آی کار می کنند. به این منظور کاربر باید از واحد مراقبت باد یا فیلتر رگلاتور استفاده کند تا هم رطوبت و گرد و غبار موجود در داخل باد کمپرسور فیلتر شود و هم به وسیله ی پیچ تنظیمی که دارد مقدار فشار باد تنظیم شود تا به اجزای داخلی دریل بادی آسیبی نرسد.

روغن زنی:

روغن زنی نیز آیتمی مهم در ابزار های بادی می باشد. دلیل اصلی آن فلزی بودن اجزای داخلی دریل بادی می باشد و در حین چرخش موجب اصطحکاک شده و در استفاده ی طولانی می تواند موجب خرابی دستگاه شود. به همین منظور کاربر باید دائما قبل از هر بار استفاده از ورودی باد دستگاه عمل روغن زنی را انجام دهد یا به وسیله ی واحد مراقبت های دوقلو به صورت اتوماتیک این کار را انجام دهد.

مراقبت فیزیکی:

کاربر باید به صورت فیزیکی نیز از این ابزار مراقبت کند، به این صورت که در حین کار مراقب باشد تا دریل دچار ضربخوردگی نشود. مورد بعدی تمیز کاری قسمت سه نظام آن می باشد که در حین دریل کاری گرد و غبار ایجاد شده از سطح ممکن است در داخل سری آن رسوب ببندد و موجب خرابی سه نظام شود. این مورد نیز باعث کار نکردن درست دستگاه خواهد شد.